Kies een verdienmodel waarmee je marktpartijen zoveel mogelijk prikkelt om circulaire oplossingen aan te dragen.
Bij een circulair verdienmodel blijft de leverancier (deels) verantwoordelijk voor zijn product. Daarmee ontstaat een financiële prikkel om producten te maken die lang meegaan en dus een restwaarde hebben waar de leverancier op termijn weer van profiteert.
Ga na of de marktpartijen waarmee jij samenwerkt een circulair verdienmodel hebben. Het verdienmodel heeft consequenties voor de manier waarop je het project financiert.
Vier voorbeelden
Deze vier circulaire verdienmodellen worden veel toegepast:
- Bij pay-per-use betaal je om het product te mogen gebruiken.
- Bij verhuur behoudt de leverancier het eigendom over een product, maar doet ook zelf de financiering.
- Bij de koop-terugkoopregeling koopt de leverancier het product van jou terug aan het eind van de levensduur.
- Bij lease koop je het product in termijnen aan, verspreid over de gehele levensduur.
Aandachtspunten
- Verdiep je in circulaire verdienmodellen van marktpartijen, maar schrijf vooraf geen specifiek verdienmodel voor.
- Kijk bij de keuze voor een verdienmodel naar de Total Costs of Ownership (TCO). TCO staat voor de totale kosten van een product of dienst waarbij niet alleen de aanschafprijs, maar ook zaken als exploitatie- en onderhoudskosten worden berekend.
“De materialen, installaties en buizen die in de sporthal van Wageningen zijn toegepast, kunnen over 20 of 30 jaar worden hergebruikt. Deze hebben dus een restwaarde. Het is echter lastig voor een gemeentelijke opdrachtgever om deze restwaarde – die pas over 20 of 30 jaar relevant wordt – in de investeringsbegroting mee te nemen. Dat is boekhoudkundig een hele uitdaging.”
Harry Vedder, CEO van M3V (9)
Veelgestelde vragen
